Teselacja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Teselacja (ang. tessellation) – dzielenie wygenerowanych podczas tworzenia obrazu 3D wielokątów na mniejsze, dzięki czemu wyświetlany obiekt może być dokładniej odwzorowany. Podczas teselacji powstaje siatka wielokątów, która reprezentuje powierzchnię obiektu, a składa się ona najczęściej z najprostszych wielokątów, takich jak trójkąty (triangulacja) lub ich grupy. Stosowanie tesalacji oszczędza dużo pamięci i przepustowości, pozwalając aplikacji na tworzenie szczegółowych powierzchni z modeli o niskiej rozdzielczości, jest często wykorzystywana w grafice komputerowej czasu rzeczywistego[1].

Tesalacja realizowana jest sprzętowo przez karty graficzne AMD Radeon od serii HD 5000 i nVidia GeForce serii 400, czyli pierwsze kompatybilne z systemem bibliotek graficznych DirectX 11. Wtedy też pojawiły się pierwsze gry komputerowe, które wykorzystywały teselację[2].

Teselacja znajduje zastosowanie także w przetwarzaniu informacji geograficznej (geodezja) oraz w oprogramowaniu CAD.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tessellation Stages - Win32 apps [online], docs.microsoft.com.
  2. Tessellation Overview. Microsoft. [dostęp 2013-06-05].